Het is lente. De bomen bloeien. Een kleurrijk spektakel!
Het weer is net zo wispelturig als de mens. Dus regen, sneeuw, storm of zonneschijn.
Geen dag is hetzelfde. De voorbereidingen voor de moestuin zijn in volle gang.
De zaden zijn ontkiemd en de kleine plantjes zijn overgeplant in grotere potten.
Nu staan ze voor het raam en groeien ze in het licht. Nog een maand en ze zijn klaar voor de moestuin.
Een prachtig vooruitzicht als ze straks eetklaar zijn. Verrukkelijk!
De nieuwe dag ontvouwt zich met een genereuze glimlach.
Deze omgeving geeft mij energie als "vleugels".
Onder mijn favoriete plekje, de prachtige grote fluwelenboom, schrijf ik regelmatig recepten.
Gedachten vliegen en wervelen dan in mij met een herkenbaar geluid.
Ik hoor de vogels om mij heen vrolijk fluiten. Ik vind het zo fijn om met elkaar te kunnen horen waar ze het over hebben. 's Ochtends met verse koffie en een bad met vers fruit komt mijn geest tot rust.
Werken aan mijn recepten maakt mij blij. Ohhh... Wat wil ik ze graag maken!
Hangend op een stukje gras kijk ik door de grote takken van de boom naar de lucht.
De natuur is zo bijzonder, daar houd ik van.
Ik denk aan mijn zoon Jeremy, die ik heel erg mis. Hoe zou het zijn als hij daarboven was?
Hoe zou het zijn als we naast elkaar op dit gras zaten, lachend, pratend, genietend van elkaars gezelschap in de stilte."
Het verlies blijft een diepe wond. Als zijn nummer één heb ik het gevoel dat hij bij me is, waar ik ook ben.
Deze boom voelt zich met hem verbonden. Het geeft mij innerlijke rust.
Ik weet dat Jeremy trots op me is en ik weet zeker dat we samen nog veel meer gerechten zullen maken.
Hij was ook leergierig, liefdevol en had een groot gevoel voor humor.
Wat gaaf dat we samen zouden rondhangen en JENs KookFun rocken.
Jeremy was een fijnproever met een vraatzuchtige eetlust. Hij hield ook van gefrituurde cajuns.
Dit tussendoortje laat mij altijd lachen als ik het maak. Dan zie ik zijn lieve glimlach.
De glimlach van een kind doet je beseffen dat je leeft. Dit nummer van Willie Alberti blijft mij ontroeren en is nog steeds eigentijds.
Koken met Jeremy in mijn hart, er stromen veel heerlijke gerechten door de pannen, bereid met liefde en passie.