Μερικές φορές ανακαλύπτεις πράγματα (πολύ) αργά που προηγουμένως αγνοούσες.
Όπως, για παράδειγμα, το μέρος όπου πρόκειται να ζήσετε.
Η διαμονή στο χωριό μας προσφέρει : χώρο, ηρεμία και χαλάρωση.
Ωστόσο, κάθε πλεονέκτημα μερικές φορές έχει και ένα μειονέκτημα: τον αλλεργικό πυρετό.
Η γύρη παράγεται από δέντρα, χόρτα και βότανα και επιπλέει στον αέρα.
Όσο περισσότερη γύρη, τόσο περισσότερα παράπονα για αλλεργική ρινίτιδα.
Η εποχή του αλλεργικού πυρετού ξεκινά με μια αιχμή της γύρης των δέντρων στα τέλη του χειμώνα/αρχές της άνοιξης, ακολουθούμενη από μια αιχμή γύρης χόρτου το καλοκαίρι και μια αιχμή γύρης ζιζανίων το φθινόπωρο. Μοιάζει με ένα LP κολλημένο στο πικάπ.
Το φτέρνισμα και το φύσημα της μύτης δεν σταματούν. Τα μαντήλια δεν είναι διαθέσιμα.
Το να κάθομαι έξω νωρίς το πρωί είναι η μόνη επιλογή για μένα, ενώ παραμένω θετική.
Έτσι, αναζητούμε εναγωνίως το μεσογειακό κλίμα για να πάρουμε λίγο καθαρό αέρα.
Το ένα οδήγησε στο άλλο...
Ενδιάμεσα στο ψάξιμο, φτιάχνω ένα νόστιμο CELIA ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΦΑΣΟΛΙ και το απολαμβάνω διπλά, τόσο στο μαγείρεμα όσο και στη δροσιστική προοπτική.
